ရဟန္းတို႔ စကား ႏွီးေႏွာမိျခင္းျဖင့္ ပုဂ္ၢိဳလ္ကို “ေဆြးေႏြးသင့္သူဟူ၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မေဆြးေႏြး
သင့္သူ ဟူ၍ေသာ္ လည္းေကာင္း” သိအပ္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤပုဂ္ၢိဳလ္သည္ ျပႆနာကို ေမးအပ္ေသာ္
တိုက္႐ိုက္ ေျဖဆိုရမည္ျဖစ္ေသာ ျပႆနာကို တိုက္႐ိုက္အားျဖင့္ အကယ္၍ မေျဖဆိုျငားအံ့၊ ေ၀ဖန္၍
ေျဖဆိုရမည္ ျဖစ္ေသာ ျပႆနာကို ေ၀ဖန္၍ မေျဖဆိုျငားအံ့၊ တဖန္ ျပန္ေမး၍ ေျဖဆိုရမည္ျဖစ္ေသာ
ျပႆနာကို တဖန္ ျပန္ေမး၍ မေျဖဆိုျငားအံ့၊ (မေျဖဆိုဘဲ) ထားရမည္ ျဖစ္ေသာ ျပႆနာကို
(မေျဖဆိုဘဲ) မထားျငားအံ့၊ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ ျဖစ္လတ္ေသာ္ ဤပုဂ္ၢိဳလ္သည္ မေဆြးေႏြးသင့္ေသာ
ပုဂ္ၢဳိလ္မည္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤပုဂ္ၢိဳလ္သည္ ျပႆနာကို ေမးအပ္ေသာ္ တိုက္႐ိုက္ ေျဖဆိုရမည္ ျဖစ္ေသာ
ျပႆနာကို တိုက္႐ိုက္ အားျဖင့္ အကယ္၍ ေျဖဆိုအံ့၊ ေ၀ဖန္၍ ေျဖဆိုရမည္ျဖစ္ေသာ ျပႆနာကို
ေ၀ဖန္၍ ေျဖဆိုအံ့၊ တဖန္ ျပန္ေမး၍ ေျဖဆိုရမည္ ျဖစ္ေသာ ျပႆနာကို တဖန္ ျပန္ေမး၍ ေျဖဆိုအံ့၊
(မေျဖဆိုဘဲ) ထားရမည္ ျဖစ္ေသာ ျပႆနာကိုလည္း (မေျဖဆိုဘဲ) ထားအံ့။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔
ျဖစ္လတ္ေသာ္ ဤပုဂ္ၢိဳလ္သည္ ေဆြးေႏြးသင့္ေသာ ပုဂ္ၢိဳလ္မည္၏။
ရဟန္းတို႔ စကား ႏွီးေႏွာမိျခင္းျဖင့္ ပုဂ္ၢိဳလ္ကို “ေဆြးေႏြးသင့္သူ ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ မေဆြးေႏြး
သင့္သူ ဟူ၍ လည္းေကာင္း” သိအပ္၏။ ရဟန္းတ႔ ို ဤပုဂ္ၢိဳလ္သည္ ျပႆနာကို ေမးအပ္ေသာ္
အေၾကာင္း ဟုတ္သည္ မဟုတ္သည္၌ အကယ္၍ မတည္အံ့၊ ၾကံဆအပ္ေသာ အရာ၌ အကယ္၍
မတည္အံ့၊ သိရမည့္ ၀ါဒ၌ အကယ္၍ မတည္အံ့၊ (ေျဖဆိုရမည့္) က်င့္၀တ္၌ အကယ္၍ မတည္အံ့၊
ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ ျဖစ္လတ္ေသာ္ ဤပုဂ္ၢိဳလ္သည္ မေဆြးေႏြးသင့္ေသာ ပုဂ္ၢိဳလ္မည္၏။ ရဟန္းတို႔
ဤပုဂ္ၢိဳလ္သည္ ျပႆနာကို ေမးအပ္ေသာ္ အေၾကာင္းဟုတ္သည္ မဟုတ္သည္၌ အကယ္၍ တည္အံ့၊
ၾကံဆအပ္ေသာ အရာ၌ အကယ္၍ တည္အံ့၊ သိရမည့္၀ါဒ၌ အကယ္၍ တည္အံ့၊ (ေျဖဆိုရမည့္)
က်င့္၀တ္၌ အကယ္၍ တည္အံ့။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ ျဖစ္လတ္ေသာ္ ဤပုဂ္ၢိဳလ္သည္ ေဆြးေႏြးသင့္ေသာ
ပုဂ္ၢိဳလ္မည္၏။
ရဟန္းတို႔ စကား ႏွီးေႏွာမိျခင္းျဖင့္ ပုဂ္ၢိဳလ္ကို “ေဆြးေႏြး သင့္သူ ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ မေဆြးေႏြး
သင့္သူ ဟူ၍ လည္းေကာင္း” သိအပ္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤပုဂ္ၢိဳလ္သည္ ျပႆနာကို ေမးအပ္ေသာ္ စကား
တစ္ခုျဖင့္ စကားတစ္ခုကို အကယ္၍ ဖံုးကြယ္အံ့ (ေ၀့လည္ေခ်ာင္ပတ္လုပ္အံ့)၊ အျပင္စကားကို ေဆာင္၍ ပယ္အံ့ (မေရာင္ရာ ဆီလူးအံ့)၊ စိတ္ဆိုးျခင္း
အမ်က္ထြက္ျခင္း မႏွစ္သက္ျခင္းကိုလည္း ထင္စြာျပဳအံ့ (မိမိ၏အားနည္းခ်က္ကိုထိသျဖင့္ ေဒါသျဖစ္အံ့)၊ ရဟန္း တို႔ ဤသို႔ ျဖစ္လတ္ေသာ္ ဤပုဂ္ၢိဳလ္
သည္ မေဆြးေႏြးသင့္ေသာ ပုဂ္ၢိဳလ္မည္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤပုဂ္ၢိဳလ္သည္ ျပႆနာကို ေမးအပ္ေသာ္ စကား
တစ္ခုျဖင့္ စကားတစ္ခုကို အကယ္၍ မဖံုးကြယ္အံ့၊ အျပင္စကားကို ေဆာင္၍ မပယ္အံ့၊ စိတ္ဆိုးျခင္း
အမ်က္ ထြက္ျခင္း မႏွစ္သက္ျခင္း ကိုလည္း ထင္စြာ မျပဳအံ့၊ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ ျဖစ္လတ္ေသာ္
ဤပုဂ္ၢိဳလ္သည္ ေဆြးေႏြး သင့္ေသာ ပုဂ္ၢိဳလ္မည္၏။
ရဟန္းတို႔ စကား ႏွီးေႏွာမိျခင္းျဖင့္ ပုဂ္ၢိဳလ္ကို “ေဆြးေႏြးသင့္သူ ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ မေဆြးေႏြး
သင့္သူ ဟူ၍ လည္းေကာင္း” သိအပ္၏။ ရဟန္းတ႔ ို ဤပုဂ္ၢိဳလ္သည္ ျပႆနာကို ေမးအပ္ေသာ္
အကယ္၍ (ပါဠိပါဌ္သားရြတ္ဖတ္၍) လႊမ္းမိုးအံ့ (လူအမ်ားနားမလည္ႏုိင္ေသာ ပညာရပ္အသုံးအႏွံႈးမ်ားသုံးျခင္း)၊ (အေၾကာင္းျပ၍) ဖိႏွိပ္အံ့၊ (ေမးသူ႕စိတ္၌ သံသယ
ရွိလာေအာင္) ျပင္းစြာ ရယ္အံ့ (သေရာ္သည့္သေဘာ)၊ အနည္းငယ္ ခၽြတ္ယြင္းသည္ကို အမွားဖမ္းအံ့။ ရဟန္းတို႔
ဤသို႔ျဖစ္လတ္ေသာ္ ဤပုဂ္ၢိဳလ္ သည္ မေဆြးေႏြးသင့္ေသာ ပုဂ္ၢိဳလ္ မည္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤပုဂ္ၢိဳလ္သည္
ျပႆနာကို ေမးအပ္ေသာ္ အကယ္၍ (ပါဠိပါဌ္သား ရြတ္ဖတ္၍) မလႊမ္းမိုးအံ့၊ (အေၾကာင္းျပ၍)
မဖိႏွိပ္အံ့၊ (ေမးသူ႕စိတ္၌ သံသယ ရွိလာေအာင္) ျပင္းစြာ မရယ္အံ့၊ အနည္းငယ္ ခၽြတ္ယြင္းသည္ကို
အမွား မဖမ္းအံ့။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ ျဖစ္လတ္ ေသာ္ ဤပုဂ္ၢိဳလ္သည္ ေဆြးေႏြးသင့္ေသာ ပုဂ္ၢိဳလ္မည္၏။
(အ-၃ ကထာ၀တၳဳသုတ္)
ဝေဒနာဟူသည်
1 year ago
0 comments:
Post a Comment