တို႔ျမန္မာတေတြ
တုံးတုံးအအ လူလုံးမလွသျဖင့္
ယူက်ံဳးမရ ျဖစ္ရသည္
႐ုိးတာအတာ ခြဲစိတ္ျဖာဖို႔
သမိုင္းအတိတ္ပညာ ရွိရမည္
ေရရွည္စဥ္စား ပညာစကားျဖင့္
အမွန္တရားကို ခ်စ္ရမည္
သူ႔စ႐ိုက္သေဘာ ေတြးစစ္ေၾကာဖို႔
ကိုယ့္စိတ္မေနာ ျဖဴရမည္
႐ုိး႐ိုး၀တ္စား မပလႊားပဲ
ေတြးေခၚဆန္းျပား ရွိရမည္
မွန္ကန္စြာျဖင့္ ေတြးေခၚခ်င့္ဖို႔
အေလ့အက်င့္ ရွိရမည္
အၾကြားမပါ ႏွစ္ႏွစ္ကာျဖင့္
ေစတနာစစ္စစ္ ရွိရမည္
ဘ၀ခ်ိဳးေကြ႕ သတိမေမ့ဖို႔
အထိအေတြ႔ မ်ားရမည္
ျဖစ္ျပန္ပ်က္ျပန္ ေလာကဓံကို
ၾကံ့ၾကံ့ခံ၍ လွန္ရမည္
တို႔ေျပတို႔ေျမ ၿငိမ္းခ်မ္းေစဖို႔
လုိက္ေလ်ာညီေထြ ေနရမည္
သတၱ၀ါအမ်ား ရင္၀ယ္သားလို
ေမတၱာတရား ထားရမည္
တို႔ျမန္မာတေတြ တိုးတက္ေစဖို႔
အမ်ိဳးက်က္သေရကို ေဆာင္ရမည္
…………………… ………………….
……………………. …………………။ ။
Wednesday, May 19, 2010
မဆုံးတဲ့စာ
Posted by Myo Chit Thwe at 5/19/2010 06:41:00 PM 0 comments
Labels: ကဗ်ာ
Sunday, May 16, 2010
အပူသည္
ကိႏၷရီပုံတည္ ျမန္မာျပည္၌
ေစတီထီးနန္း ေရႊေရာင္လႊမ္းလည္း
ပန္းေတြမလန္း စမ္းေရခမ္းလုိ႔
ေတာေတာင္မသာ မာလာမေမႊး
ငွက္ေတးမဆို တိမ္ညိဳမပ်ိဳး
မိုးရိပ္မဆင္ ကြင္းျပင္မစိမ္း
မိုးၿခိမ္းမညံ သက္တံမလင္း
ေလညႇင္းမလာ ေနအစင္းတစ္ရာသို႔
ရွိေတာ့သည္။
ဓမၼတာမမွ် သဘာ၀ေၾကာင့္
ေဂဟပ်က္ယြင္း ပူပန္ျခင္းသည္
ခပင္းသတၱ၀ါ မလပ္ပါေအာင္
ဆူဆူက်ိဳက္က်ိဳက္ ေလာင္ကာၿမိဳက္သည္
တစ္ဘ၀သံသရာ ကုန္ဆုံးခါမွ
၀ိပါက္မပါ ၿငိမ္းမည့္ဟာတည္း
ဗုဒၶက်မ္းလာ ျမတ္ဓမၼာျဖင့္
ေမတၱာျခဳံရန္ စိတ္ရည္သန္၍
ေလာကဓံကို ခုခံလုိလည္း
ခိုင္မာစိတ္ထား ယိမ္းယိုင္သြားက
ေလာဘသားေကာင္ ေဒါသမုဆိုး
အျဖစ္မ်ိဳးႏွင့္ ႀကဳံရုိးအမွန္
ဖန္ဖန္ခံစား ထိုလူသား၏
ရင္တြင္းအပူ သာ၍ဆူသည္
ဘယ္သူလာ၍ ၿငႇိမ္းအံ့နည္း။ ။
Posted by Myo Chit Thwe at 5/16/2010 08:10:00 PM 0 comments
Labels: ကဗ်ာ