ခရစ္ယာန္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က မင္းတို႔ေယရႈက ထာ၀ရဘုရားကို မကိုးကြယ္သူမွန္သမွ် ငရဲကိုပို႔တယ္ဆိုဟု ဆြေမးေလး ေမးလိုက္သည္ဆို၏။ ခရစ္ယာန္ေက်ာင္းသားကလည္း ဘယ္ၿငိမ္ေနမလဲ၊ ျပန္ေျပာတာေပါ့။ မင္းတို႔ ဗုဒၶဘာသာမွာလည္း မိစၦာဒိ႒ိေတြဆို ငရဲကိုပို႔တာပါပဲ ဟု ဆိုသတတ္။ ဒီမွာတင္သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕စကား ျပတ္သြားသည္ဆိုပါေတာ့။ ဒီမွာ ဘာေတြ႔ရသလဲဆိုေတာ့ ခရစ္ယာန္ေကာင္ေလးသာမက ဗုဒၶဘာသာေကာင္ေလးလည္း မိစၦာဒိ႒ိဆိုတာကို နားမလည္ၾကတာပါပဲ။ သူတို႔နားလည္းထားၾကတာက ဗုဒၶဘာသာဘက္က မိစၦာဒိ႒ိလို႔ေျပာလုိက္ရင္ ဗုဒၶဘာသာမွအပ တစ္ျခားဘာသာ၀င္ေတြအကုန္လုံး ပါသြားတယ္။ ခရစ္ယာန္ဘက္က မိစၦာဒိ႒ိလို႔ေျပာလုိက္ရင္ ထာ၀ရဘုရားမကိုးကြယ္တဲ့သူ အကုန္လုံးပါသြားတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဗုဒၶဟာ သူ႔မကိုးကြယ္ရင္မိစၦာဒိ႒ိေတြပဲလုိ႔မေျပာခဲ့သလုိ တစ္ျခားဘာသာကေန မိမိဘာသာဆီသို႔ ကူးေျပာင္းကိုးကြယ္ယုံၾကည့္ဆည္းကပ္လာသူေတြကိုလည္း အရင္ကကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ျမဲျဖစ္တဲ့ ဘာသာေရးဆရာႀကီးေတြကိုလည္း ၀တ္မပ်က္ ဆက္လက္ဆည္းကပ္ၾကဖို႔ ေျပာခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒါတင္ဘယ္ကမလဲ ကာလာမသုတ္နဲ႔ ၀ီမံသသုတ္မွာလည္း သူ႔ကိုေတာင္ မစူးစမ္းမဆင္ျခင္၊ ပညာနဲ႔ ေ၀ဖန္သုံးသပ္မႈမျပဳဘဲ မကိုးကြယ္ၾကဖို႔ လူေတြကို သတိေပးခဲ့ပါေသးတယ္။ တစ္ေနရာမွလည္း လူတစ္ေယာက္က (ပုဏၰားမ်ိဳးႏြယ္ပဲထင္ပါတယ္) ဗုဒၶဆီကိုလာၿပီး ဘယ္လိုပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးရဲ႕တရားစကားကို ေလးစားလိုက္နာသင့္လဲလို႔ေမးတဲ့အခါ ဗုဒၶက အျပစ္ကင္းတဲ့ ပညာရွိေတြခ်ီးက်ဴးတဲ့ ကုသုိလ္ကိုပြားမ်ားေစတဲ့ ၿပီးေတာ့လုိက္နာသူရဲ႕ ေလာကီ၊ေလာကုတၱရာႏွစ္ျဖာေသာအက်ိဳးစီပြားကို ျဖစ္ထြန္းေစတတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ရဲ႕တရားကို ေလးစားလုိက္နာဆည္းကပ္ပါလို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ဒီေတာ့ အဲဒီပုဏၰားက ဒီေန႔ကစၿပီးတပည့္ေတာ္ အရွင္ဘုရားရဲ႕တရားစကားကိုပဲ ေလးစားလုိက္နာပါေတာ့မယ္ဘုရားလုိ႔ ဗုဒၶကိုေလွ်ာက္ေတာ့၊ ဗုဒၶကဘာေျပာတယ္မွတ္လဲ။ ဟဟ ငါ့ေကာင္ရ ငါက ငါနဲ႔ငါ့တရားကို ကုိးကြယ္ယုံၾကည္လိုက္နာဖို႔ေျပာတာမဟုတ္ဘူးဟ ဒီလိုဒီလိုသေဘာေတြရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ရဲ႕တရားကို ေလးစားလုိက္နာဖို႔ေျပာတာဆိုၿပီး အထက္ကျပခဲ့ တရားသေဘာကိုပဲ ျပန္ေျပာျပပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာလည္း ဒီပုဂၢိဳလ္က မရဘူး။ ဒီေန႔ကစၿပီး အရွင္ဘုရားရဲ႕တရားကိုပဲ လုိက္နာက်င့္ၾကံပါမယ္ခ်ည္းလုပ္ေနလို႔ ဗုဒၶကမနည္းကုိပဲ က်ိဳးေၾကာင္းဆက္စပ္ၿပီးရွင္းျပလိုက္ရပါတယ္။ ေအာ္…. ဗုဒၶဟာ ေတာ္ေတာ္အံ့ၾသစရာေကာင္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးပါလားဆိုၿပီး ေတာ္ေတာ္ေလးကို ၾကည္ညိဳပီတိ ျဖစ္မိပါတယ္။ တစ္ခါလာေသးတယ္၊ ၀ိနည္းမဟာ၀ါမွာထင္တယ္၊ ဗုဒၶကရဟန္းေတြကိုေျပာတယ္၊ ရဟန္းတို႔တဲ့ မင္းတို႔ ငါနဲ႔ငါ့တရားေတြကို (ရဟႏၱာမပါ) ရင္ထဲအသည္းထဲက စြဲလမ္းျမတ္ႏိုးၾကတယ္ဆိုတာငါသိတယ္။ အဲဒီေတာ့ တစ္ျခားေသာအယူရွိသူေတြက (ဒီေနရာမွာ တစ္ျခားေသာအယူရွိသူဆိုတာ ဘာသာျခားေတြကိုေျပာတာ။ သူတို႔ကို ပါဠိလို တိတၳိလို႔ေခၚတယ္၊ မိစၦာဒိ႒ိေတြလို႔မေခၚဘူး၊ ဗုဒၶက မိစၦာဒိ႒ိေတြသာ ငရဲေရာက္ႏုိင္တယ္လုိ႔ေဟာတယ္။ တိတၳိေတြ ငရဲေရာက္ႏိုင္တယ္လုိ႔ မေဟာခဲ့ဘူး။ ဒီေတာ့ မိစၦာဒိ႒ိအယူရွိသူေတြဟာ ဘာသာျခားေတြထဲကျဖစ္ႏုိင္သလို၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြထဲကလည္း ျဖစ္ႏိုင္တာပဲ။) ေနာက္ေတာ့ မိစၦာဒိ႒ိဆိုတာကို ေသေသခ်ာခ်ာရွင္းျပပါဦးမယ္။ အခုေတာ့ ေစာေစာက စကားကိုဆက္လိုက္ရင္။ ဘာသာျခားေတြက ငါ့ကုိအျပစ္ေျပာၾကမယ္၊ ငါ့မေကာင္းေၾကာင္းေတြကို ခြ်တ္ယြင္းသျဖင့္ စြပ္စြဲေျပာဆိုၾကမယ္၊ ရႈတ္ခ်ၾကမယ္၊ ကဲ့ရဲ႕ၾကမယ္။ အဲဒီအခါမင္းတို႔မွာ ေဒါသေတြ၊ မေၾကမခ်မ္းျဖစ္မႈေတြ၊ ၀မ္းနည္းမႈေတြ၊ စုိးရမ္မႈေတြ၊ ေၾကကြဲခံစားမႈေတြျဖစ္လိမ့္မယ္။ အဲ…. အဲဒီလုိျဖစ္လာၿပီဆိုရင္ အဲဒီ ေဒါသ အစရွိတဲ့အကုသိုလ္တရားေတြက မင္းတို႔ကိုပဲဖ်က္စီးလိမ့္မယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္ ဘယ္သူေတြငါ့ကို ဘာေျပာေျပာ မင္းတို႔ရဲ႕စိတ္ထဲမွာဘာမွမျဖစ္ပဲနဲ႔ သည္းခံခြင့္လႊတ္တဲ့စိတ္ရွိရမယ္လို႔ ေဟာေတာ္မူခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဗုဒၶက နတၳေလာကံ အနိႏၵိေတာ တဲ့၊ ေလာကမွာ အကဲ့ရဲ႕လြတ္တဲ့သူ မရွိဘူးလို႔ လည္းေျပာခဲ့ေသးတယ္။ အဲဒီေတာ့ သူမ်ားေတြ ကိုယ့္ကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္ျမတ္ႏိုးကိုးကြယ္ရတဲ့ ဗုဒၶအပါအ၀င္ သံဃာစစ္သံဃာမွန္ေတြကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ကဲ့ရဲ႕ရႈံ႕ခ်ၾကရင္ အဲဒါႀကီးကိုကိုယ္က ခံယူေၾကကြဲေနမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ပဲစိတ္ဆင္းရဲ ဒုကၡေရာက္ရမွာေပါ့။ သူမ်ားေတြ ဘာေတြပဲေျပာေနေျပာေန ကိုယ္ကေတာ့ သန္႔စင္ခိုင္မာတဲ့ သဒၶါစိတ္နဲ႔ ရင္ဆိုင္သည္းခံႏိုင္ရမယ္။ အဲဒါဟာ ဖု႒ႆေလာကဓေမၼဟိ စိတၱံယႆ နကမၸတိ၊ အေသာကံ ၀ိရဇံေခမံ၊ ဆိုတဲ့ မဂၤလာတရားေတြနဲ႔ ျပည့္စုံျခင္းပဲလို႔ ဆိုခ်င္တယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္တဲ့ တရားေတာ္ေတြပဲ၊ ဘယ္လိုစိတ္ဓာတ္မ်ိဳး ဘယ္လိုဦးေႏွာက္မ်ိဳးေတြနဲ႔မ်ား ေဟာခဲ့တာတုန္းဆိုၿပီး ဗုဒၶဆိုတဲ့ပုဂၢိဳလ္ႀကီးကို ေတာ္ေတာ္ေလး အံ့ၾသၾကည္ညိဳျဖစ္မိပါတယ္။ ဒီလိုတရားသေဘာမ်ိဳးေတြ တစ္ျခားဘယ္ဘာသာမွာမွ မရွိပဲကိုး။
မိစၦာဒိ႒ိ အယူမွားမဟုတ္တဲ့အေၾကာင္းကို ဆက္ေရးခ်င္ပါေသးတယ္။
Monday, October 11, 2010
မိစၦာဒိ႒ိဆိုတာ အယူမွားမဟုတ္ပါ
Posted by Myo Chit Thwe at 10/11/2010 02:26:00 PM 0 comments
Labels: ေဆာင္းပါး
Sunday, October 10, 2010
ဗုဒၶ (သို႔မဟုတ္) မွားတဲ့ဘက္ကလူ
အေပၚယံအသိရဲ႕လက္ခံျဖတ္ပိုင္းထဲမွာ
သူဟာ မွားတဲ့ဘက္မွာ
ရုပ္ၾကမ္းႀကီးနဲ႔ႏြဲ႕တဲ့ အစဥ္အလာထဲမွာ
သူဟာ မွားတဲ့ဘက္မွာ
အရွက္တရားတို႔ရဲ႕ မာယာထဲမွာ
သူဟာ မွားတဲ့ဘက္မွာ
လွည့္စားတတ္တဲ့ ႀကီးျမတ္မႈထဲမွာ
သူဟာ မွားတဲ့ဘက္မွာ
အေဆာင္အေယာင္တို႔ရဲ႕ အေယာင္ေဆာင္ခ်ဥ္ျခင္းထဲမွာ
သူဟာ မွားတဲ့ဘက္မွာ
လက္ခုပ္ၾသဘာသံတို႔ရဲ႕ အေမွာင္အတိစီးေမ်ာမႈထဲမွာ
သူဟာ မွားတဲ့ဘက္မွာ
အျဖဴနဲ႔အမဲကိုေက်ာခိုင္း
ေရာင္စုံေတြနဲ႔ ထင္ရာစိုင္းတဲ့ ေလာကႀကီးထဲမွာ
သူဟာ မွားတဲ့ဘက္မွာ
တကယ္ေတာ့ သူဟာ
အရွိတရားကိုစြန္႔ခြာ
အမွန္တရားထြက္ေျပးသြားတဲ့ေနာက္
တေကာက္တေကာက္လိုက္ေနတဲ့
ဘုက်က် သူပုန္တစ္ေယာက္ပါ။ ။
Posted by Myo Chit Thwe at 10/10/2010 07:29:00 PM 0 comments
Labels: ကဗ်ာ
Subscribe to:
Posts (Atom)