ေမွာ္႐ုံေတာမွာ ေမာလွၿပီ

မဲေမွာင္မြန္းၾကပ္မႈေတြက လြတ္ေျမာက္ဖို႔
ခက္ခဲ႐ႈပ္ေထြးတဲ့ ထြက္ေပါက္ေတြထဲ
ေယာက္ယက္ခတ္တိုး၀င္ခဲ့ဖူးတယ္
လိုအင္ဆႏၵတို႔ရဲ႕ ဂယက္ထမႈအတိုင္းအတာဟာ
ႏႈိင္းစရာရွာမရေအာင္ က်ယ္ျပန္႔လြန္းလွေပါ့
ပင္လယ္ေတြ က်ယ္ငံသေလာက္
ေတာေတာင္ေတြမဲခါးလာတယ္
ဘယ္ညာလြဲမွားေနတဲ့
အဲဒီမ်ဥ္းၿပိဳင္ႏွစ္ေၾကာင္းဟာ
ဘယ္ေသာအခါမွ ဆုံေတြ႔ႏိုင္ေတာ့မလဲ


လိပ္ျပာလြင့္ေလာက္တဲ့အေတြးမ်ိဳး
ရင္ထဲကို တိုးရွိဳး၀င္ေရာက္လာတိုင္း
ခ်ိဳရွရွၾကက္သီးေပါက္ကေလးေတြ
တစ္ကိုယ္လုံးေပၚမွာ ေျပးေလွ်ာက္လို႔
ငါ့၀ိဉာဥ္ရဲ႕သြားရာလမ္းမွာ
တပ္မက္မႈေတြေလာင္ကြ်မ္းလို႔
ငါ႔စိတ္အစဥ္ၾကည္လင္ခိုက္မွာ
ရက္စက္မႈေတြ ေလာင္ၿမိဳက္လို႔
ငါသံသယကင္းစြာ ရႈရႈိက္လိုက္တဲ့
ခပ္မိုက္မိုက္ ေလညႇင္းေလးေတြထဲမွာ
ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာ အဆိပ္ေငြ႔ေတြဟာ
တစ္ရိပ္ရိပ္နဲ႔ ငါ့ကိုလွည့္စားသြားေပါ့

ေႏြတစ္ရာလိုပူျပင္းတဲ့ ကႏၱာရထဲမွာ
ငါဟာ ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ ေမာဟိုက္လုိ႔
အစြန္းေရာက္ အၾကမ္းဖက္ သမာပတ္ေတြ
ငါ့၀ိပႆနာထဲ မ၀င္ေရာက္ခင္အထိ
နာက်င္ေၾကကြဲျခင္းရဲ႕အဆုံးကိုေလွ်ာက္ဖို႔
ေျခရာေတြ ထားခဲ့ၾကပါဦး
ခံစားခ်က္ပုဒ္စာကို ၾကက္ေျခခတ္ေတြနဲ႔
မရက္စက္လိုက္ၾကပါနဲ႔
အရွိတရားနဲ႔ အျဖစ္တရားဟာ
ႏွလုံးသားသီအိုရီနဲ႔ ေျမႇာက္လုိက္မွ
အေျဖမွန္ျဖစ္လာႏိုင္မွာပါ
အျပစ္ကင္းတဲ့ ခံစားခ်က္ဆိုရင္
အမွန္ျခစ္ေပးပါ
သူ႔မွာ အျဖဴနဲ႔အမည္းပဲရွိတယ္

ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္ရဲ႕
နာက်င္ဖြယ္ရာခဏတိုင္းအတြက္
အက်ည္းတန္မ်က္ရည္စေတြဟာ
မခမ္းေျခာက္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး
ဒီလိုပါပဲ
ေမာပန္းႏြမ္းလ်စြာျမတ္ႏိုးရဖို႔
ငါ့ဘ၀ဟာ ဒဏ္ရာေတြနဲ႔လွပခဲ့တယ္
အခုေတာ့
ႏွလုံးသားထဲကို စီးဆင္းသြားမယ့္
အေတြးဆီးႏွင္းေပါက္တို႔ရဲ႕
သုညဒီဂရီေအာက္ေအးျမျခင္းကို
တမ္းတေနမိေပါ႔
ၿပီးေတာ့
ရင္ခြင္ထဲမွာပိုက္ထားတဲ့ အမိႈက္ေတြကို
ခုတ္ထြင္ရွင္းလင္းလုိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာရမယ့္
႐ိုးသားတဲ့ အနံ႔အသက္မဲ့ ေလေျပေလးကို
အားရပါးရရႈရႈိက္လိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္။